Synecdoche, New York

.: IMDb :.
Hani, birçok çeşit film vardır. Kimisinde aşk, kimisinde dram, kimisinde aksiyon, kimisinde komedi ararsınız. Eğer güzel bir filmse, kendinizi karakterlerin yerine koyabilir, onları yaşayabilirsiniz. Filmin sonundaysa bir şekilde tatmin olur, işte bu film dersiniz.


Şimdi, bunların tamamen dışında bir film düşünün. Hiç bir kategoriye giremeyecek. Belki, kendin olma, düşünme filmi denebilecek. İçinde hiç müzik olmayacak. Ana karakter bir olsa da, tüm karakterler ana olacak. Kendinizi filme koymaya çalışacaksınız, koyamayacaksınız. Çünkü, bir karakter olamayacaksınız. Buna rağmen kendinizi bulacaksınız. Hiçbir şey anlamazken, her şeyi anlayacaksınız. Yorulacaksınız. Sıkılacaksınız, çünkü suratınıza yediğiniz tonlarca soğuk su boğacak sizi. Bacaklarınız, kollarınız, gövdeniz, beyniniz,, kendiniz ağır gelmeye başlayacak. Yapmadıklarınızla göz göze geleceksiniz. Ölümün tadına bakacaksınız. Çevreniz çürüyecek, ses edemeyeceksiniz. Tekrarlarınızı; yaptığınız aptallıkları nasıl da tekrarladığınızı göreceksiniz. Başkasını yaşıyorum diyeceksiniz, kendinizi izlerken. Ruhunuz çekilecek, ağlayamayacaksınız. Hem gözyaşınız yoksa, nasıl ağlarsınız?

Cayır cayır yanan bir evde cahil kalacak,yanamayacaksınız. Ölümünüz, belki de en mutlu gününüzde, yanamadığınız ateşin dumanından olacak. Ateş, ateşe hasret ve duman sizken üstelik.

Yaşamış olmak için yaşamaya gerek var mı ki? Başkaları yanındayken, yaşlılık yaşlıyken, ölüm ölünce mi anlaşılır illa ki? Belki. Ama, kendini kendinken anlayabilecek olman, bunu ise ölürken farketmen gerçek acı. Yaşamamışken üstelik..

İç içeliği yaşarken yaşama yeniden bakacağınız film Synecdoche, New York. Hayat güzel, ama